Speuren, struinen en waden met muskusrattenvanger Hendri
Muskusrattenvangers, wat doen zij en hoe kom je er op om dat beroep te kiezen? Om daar achter te komen gaan we een dagje op pad met de Mura, een zeer gepassioneerde beroepsgroep.
Hasselt, 8:00 uur
Hoewel het nog erg vroeg is staat teamleider Johan Goos al enthousiast koffie te zetten in de werkplaats Hasselt. Vol trots vertelt hij aan de hand van kaarten, de app en analyses over het nuttige werk van ‘zijn’ 22 jongens van de Mura in Zuid. Hoe ze zorgen voor veiligheid. Dat ze die o zo moeilijke Mastenbroekerpolder redelijk onder controle hebben gekregen qua bestrijding. “Ook de vangsten in andere vangbieden zijn fors gedaald, al zijn er ook een paar behoorlijk gestegen dit jaar. Maar we gaan de goede kant op. In Noord hebben ze met 13 bestrijders de populatie al een aantal jaren goed onder controle. Over een paar jaar willen we ons hele waterschapgebied goed beheersbaar hebben.”
Onder de indruk van alle info en cijfermateriaal wordt de nieuwsgierigheid naar de praktijk steeds groter. Buiten is het ideaal weer om op jacht te gaan naar de muskusratten. Johan zorgt eerst voor de juiste uitrusting: “Wil je ook zelf het water in?” Ja, natuurlijk! Uit het magazijn haalt hij een waadpak en handschoenen.
IJsselmuiden, 10:00 uur
Hendri Lenters staat al klaar om me zijn gebied te tonen. Al lopend vertel hij over zijn hobby’s (heel veel dieren), zijn passie voor jagen en hoe hij uiteindelijk drie jaar geleden bij de Mura terecht is gekomen.“Vanaf dat ik kind was, wilde ik dit altijd al worden.”
Kauwend op een grasspriet laat Hendri de verschillende methoden zien waarmee de muskusratten
gevangen worden. Kooien, vallen, klemmen etc. Hij demonstreert de kracht van de klem. “Wil je ook een keer proberen de klem op scherp te zetten?” Dat blijkt moeilijker dan gedacht. Een mooi staaltje fysieke kracht die dit beroep vereist.
In de verte langs de rand van de sloot staan oranje vlaggetjes die de klemmen aanduiden. Hendri springt het water in om te controleren wat de vangst is. Hij beweegt zich schijnbaar gemakkelijk door het water. Als leek is dit wat lastiger, na één stap zit ik al vastgezogen in de modder. De helpende hand om uit de sloot te komen is geen overbodige luxe.
Kampen, 11:42 uur
Hendri speurt naar sporen van muskusratten: wissels (paadjes langs de waterkant) en schuin afgevreten gras langs de kant van de sloot. Ook checkt hij nog wat vallen en vertelt ondertussen hoe belangrijk de kooien zijn in tijden van de trek van de muskusratten (zowel in het voor- als najaar gedurende zes tot tien weken). Maar de ware bestrijding vindt plaats bij de bron, het hol. "Een koppel muskusratten kan immers per jaar voor 20 nakomelingen zorgen!" En als die eenmaal allemaal gangenstelsels gaan graven kan dat enorme gevolgen voor de waterveiligheid hebben.
13:00 uur
Tijd om afscheid te nemen. Hendri: “Wat er zo mooi is aan mijn baan? De vrijheid. De natuur. Het buiten zijn.” Op een mooiezonnige dag als deze is dat makkelijk voor te stellen. Met zijn rugzak vooranje vlaggetjes trekt Hendri weer verder het veld, zonnebril op, grasspriet in de mond. En dat we geen muskusrat hebben gevangen? Ach, ik vind dat stiekem niet erg.
